Kalampaka (ook bekend als Kalambaka of Kalabaka) is een stad met 12.000 inwoners en ligt aan de voet van de meest buitengewone rotsen van Meteora. Het wordt soms onderschat als slechts het delen van de glorie van de Meteora-torens die spectaculair op de achtergrond verschijnen. Het is echter een stad met een zeer rijke en lange geschiedenis op zich.

De exacte datum van de bouw van de kloosters is onbekend. In de late 11e en vroege 12e eeuw vormde zich een rudimentaire kloosterstaat genaamd Skete de Stagoi en was gecentreerd rond de nog bestaande kerk van Theotokos (Moeder van God). In de late twaalfde eeuw kwam een ​​ascetische gemeenschap samen in Meteora.

In 1344 bracht Athanasios Koinovitis van de berg Athos een groep volgelingen naar Meteora. Van 1356 tot 1372 stichtte hij het grote klooster van Meteoron op Broad Rock, perfect voor de monniken, ze waren veilig voor politieke omwentelingen en hadden volledige controle over de ingang van het klooster. De enige manier om het te bereiken was om een ​​lange trap te beklimmen, die werd opgetrokken wanneer de monniken zich bedreigd voelden.

Tegen het einde van de veertiende eeuw werd het bewind van het Byzantijnse rijk over Noord-Griekenland in toenemende mate bedreigd door Turkse indringers die de vruchtbare vlakte van Thessalië wilden beheersen. De kluizenaarmonniken, die hun toevlucht zochten tegen de groeiende Turkse bezetting, vonden de Meteora-rotszuilen ontoegankelijk en vormden zo een ideaal toevluchtsoord. Meer dan 20 kloosters werden gebouwd, beginnend in de veertiende eeuw. Er zijn er nog zes over.

In 1517 bouwde Theophanes het klooster van Varlaam, waarvan bekend was dat het de vinger van St. John en het schouderblad van St. Andrew huisvest.

Toegang tot kloosters was oorspronkelijk (en opzettelijk) moeilijk, waarvoor lange afgesloten trappen of grote netten nodig waren om goederen en mensen te vervoeren. De touwen werden volgens de geschiedenis alleen vervangen 'toen de Heer ze liet gaan'. In de woorden van UNESCO, symboliseert het net waarin onverschrokken pelgrims verticaal werden gehesen langs de 373 meter (1.224 ft) klif, waar het Varlaam-klooster de vallei domineert, de kwetsbaarheid van een traditionele manier van leven die met gevaar wordt bedreigd. uitsterven.

---