---

In 1913 werd de Vichada-commissie opgericht. Tegen de tijd dat de bovengenoemde commissie werd opgericht, werd een ideale plaats voor haar hoofdstad gezocht en uiteindelijk werd deze gevestigd aan de samenvloeiing van de Meta en Orinoco-rivieren, op een plaats die de Picacho wordt genoemd.

Als je de naam van de hoofdstad van Vichada, Puerto Carreño, leuk vindt, kun je ook Pedro María Carreño, toenmalige minister van regering, vinden. De gemeente werd opgericht bij decreet 1594 van augustus 1974. Op 5 juli 1991 werd Vichada verheven tot de categorie Departement en werd Puerto Carreño bekrachtigd als hoofdstad.





Puerto Carreño is de hoofdstad van het Colombiaanse departement Vichada. De bevolking is 10.034 inwoners, de uitbreiding is 12.409 km en het ligt vlakbij de grens met Venezuela, vanwaar het ten noorden van de Meta-rivier met Puerto Páez ligt.

Het is een kleine nederzetting, gesticht in 1922, aan de samenvloeiing van de rivieren Orinoco en Meta. Vanuit de rivierhaven worden de commerciële activiteiten en het transport van goederen van het departement met de hoofdstad van Colombia uitgevoerd.

De gemeentelijke term heeft een lengte van 12.409 km en zal worden voorgezeten door een notariële kring die de gemeente Puerto Carreño en de departementale correctionele faciliteiten van Santa Rita, San José de Ocune en Cumaribo met een notaris zal omvatten; Het werd geleid door een hoofdregistratiekring met jurisdictie over de hele afdeling. Het behoort tot de rechterlijke partij van Villavicencio en komt overeen met het kiesdistrict Vichada.

De belangrijkste economische activiteiten in de regio zijn veeteelt, visserij, landbouw en mijnbouw.

De belangrijkste landbouwproducten zijn: savanne rijst, katoen, cassave en banaan. Siervisserij en vee vallen op. Goud- en zilvermijnen worden op een rudimentaire manier verkend.

De stad biedt plaatsen van toeristisch belang, zoals de kustplaats Casuarito, waar artikelen en fabricaten in kleding en textiel en typische voedingsmiddelen worden geproduceerd, nadat ze zijn geregistreerd in commerciële instellingen.

De gemeente wordt voorzien van basis- en basisbehoeften, vanuit het binnenland, en soms vanuit Puerto Páez, een stad in de Venezolaanse staat Apure, aan de grens met Colombia.

Het klimaat is een warme thermische vloer, de temperatuur in de regio's is ongeveer 28 ºC, met overvloedige regen tussen de maanden april en oktober. De passaatwinden waaien krachtig van december tot april.

De overheersende vegetatie van de regio's is tropisch grasland vermengd met galerijbos.

Het gemeentelijk grondgebied komt overeen met het fysiografische profiel van de oostelijke oevers, gevormd door vlakke en golvende hoogten en vlakke hoogten tot beken met lokale ontsluitingen van het Guyanés-schild, waarbij de orografische formaties zoals de Casuarito en de Hormiga- en Guaripa-heuvels worden benadrukt.



In de gemeente zijn er 5 inheemse bewakers genaamd Cañón de Bachaco, Cañón de Guaripa, Cañón de Hormiga, Mesetas, Dagua en Guacamayas - Het grootste deel van de Guaibo etnische groep en taalfamilie had in 1995 2.176 stedelijke gebouwen en 339 landelijke eigendommen.





De beste plaats voor ecologisch toerisme is:

´´El Tuparro´´ Natuurpark

Het werd opgericht in 1970 en uitgeroepen tot nationaal monument en ook tot UNESCO-biosfeerreservaat in 1982.

Dit natuurreservaat is gelegen in de oostelijke vlakten, in het departement Vichada, in de jurisdictie van de gemeente Puerto Carreño.

Het heeft een oppervlakte van 548.000 hectare, het park wordt begrensd door de Orinoco-rivier die dient als grens in het oosten, op de grens met Venezuela en in het westen rond de samenvloeiing van La Hormiga. In het noorden volgt de limiet de richting van de Tomo-rivier. Het ligt op een hoogte van 100 tot 330 meter boven zeeniveau en heeft een zeer warm klimaat van ongeveer 27 graden Celsius dat de aandacht trekt van al zijn bezoekers.

Tijdens de eerste jaren van de kolonie, in het parkgebied in het centrum van de inheemse nederzettingen, voornamelijk in de Guahibos, die zich in de huidige habitats aan de zijkanten van het park bevonden, en de Cuiba's, die in het midden van het park woonden, maar voor dezelfde cultuur. minimaal contact met de blanke man zoals ze haar noemen.

Om dit park te betreden is het essentieel om een ​​camper te gebruiken, tijdens het zomerseizoen dat loopt van december tot februari, waar wegen en vrachtwagens de meest toegankelijke routes zijn.



Hiervoor zijn er verschillende routes, het ticket van Bogotá naar Villavicencio duurt ongeveer drie uur. Andere routes zijn via Villavicencio, Gaviotas, Tapon naar het administratief centrum zijn vijfentwintig uur, voor El Burro, Puerto Ayacucho en Venezuela is het een uur.

Puerto Ayacucho - Montaña Fría, Orinoquía Camp (Venezuela) over land, 15 minuten. Iets dat moet gaan door het bezoek van toeristen die deze routes willen betreden waar het verplicht is om door de Republiek Venezuela te gaan, en die het ticket moeten dragen om zowel Venezuela te verlaten als om het binnen te gaan. Colombia.

Maar dit is niet de enige toegangsroute, dankzij de verscheidenheid aan reliëfs die in ons land te vinden zijn, kunnen we ook dingen doen via de rivier zoals:

Puerto Carreño - El Burro (Venezuela) (15 minuten).

Puerto Carreño - Casuarito (Colombia) (1 uur).

Casuarito - Puerto Ayacucho (Venezuela) (10 minuten).

Cold Mountain, Orinoquía Camp -Maipures (1 uur en 1/2).

En per vliegtuig Bogotá - Puerto Carreño (3 uur en 40 minuten).

Het park heeft een landingsbaan voor lichte vliegtuigen met een lengte van 1800 meter. in het administratief centrum, en een andere weg van 1200 m. in de sector El Tapón

De eerste illustere bezoeker die het hele Tuparro-park had, was Humbolt. In zijn verhalen en avonturen was het opwindend en interessant om de kinderen die gaven te kalmeren, limonade te drinken die ze in de moya's klaarmaakten, grote ronde hutten in de rots naast de rivier en dat alles het weer vandaag bewonderen we.

Ik kon ook de voorbereiding van de kuur zien, maar het krachtigste plantengif ter wereld en bij de Indianen, zonder angst in de oerwouden, rivieren en savannes, genadig voor de kracht van het gif waarmee ze de pijlen rechtzetten.

Het is mogelijk om te kamperen in de omgeving van het Administratief Centrum of in de omgeving van de Bocas del Tuparro hut. Als u voedselbereidingsdiensten kunt huren, maar u deze ook moet bieden.

Om elke ziekte te voorkomen, is het essentieel om gevaccineerd te zijn tegen gele koorts en tetanus, en zullen ze een complete EHBO-doos en antiporische sucrose bij zich hebben. Breng ook laarzen, katoenen kleding, shirts met lange mouwen, regenjas, zaklamp, hoed, zonnebrandcrème, insectenwerend middel, badpak en camera mee. Produceer voldoende gas, afhankelijk van de kilometers die u van plan bent te gebruiken. Het laatste tankstation is in Puerto Gaitán en het is erg moeilijk om aan brandstof te komen.

---