---

In de pre-Columbiaanse tijd was het gebied dat momenteel overeenkomt met het kanton Upala een gebied onder de heerschappij van de inheemse Votos, die op hun beurt gehoorzaam waren aan het beroemde opperhoofd Garavito. Er is vastgesteld dat het een van de beste toevluchtsoorden was voor de inboorlingen die aan de Spanjaarden ontsnapten, gezien de afgelegen ligging van de havens en de moeilijke toegang.



Tijdens de koloniale periode werden enkele invallen door Spanjaarden door Nicaragua geprobeerd, die mislukten vanwege de moeilijke toegang en afgelegen ligging, evenals de wreedheid van de inheemse bevolking die bewoonde, wat de reden is waarom van deze mislukkingen totale interesse om binnen te komen zei vlaktes door de Spanjaarden. Pas tegen het einde van de 19e eeuw begonnen mensen uit plaatsen als Rivas en San Carlos de Nicaragua aan te komen, op zoek naar de rubberboom die overvloedig aanwezig was in het gebied om het product te extraheren en in hun land te verhandelen, totdat ze zich in het midden van het oerwoud, heel dicht bij de rivieren waardoor ze via het meer van Nicaragua producten aan hun land konden verkopen en kopen; daarna stichtten ze enkele kleine steden. Zo begonnen ze later met de exploitatie van de bestaande bossen en nadat ze zich stevig hadden gevestigd, begonnen ze landbouwproducten voor hun consumptie te verbouwen.



Later was er een tweede fase van migratie, ook van Nicaragua naar de uitlopers van het vulkanische gebergte Guanacaste, maar op veel kleinere schaal. Daarna introduceerden ze de teelt van cacao die zich over bijna de hele lagere zone verspreidde, wat jarenlang de hoofdactiviteit werd tot de plaag die bekend staat als monilia, die lijkt op het equivalent van de koffiebessenboor, behalve dat het een schimmel is; het veroorzaakte grote schade aan de overgrote meerderheid van de gewassen. De eerste Costa Ricaanse kolonisten kwamen uit de Guanacaste-kantons Cañas en Bagaces, tegen het tweede decennium van de vorige eeuw, die in hun poging om nieuwe landen te vinden de bergen in waagden langs de paden die de aboriginals gebruikten tijdens hun reizen door de ongerepte bossen. van het vulkanische gebergte Guanacaste, op de hellingen van de vulkanen Tenorio en Miravalles. Aanvankelijk vestigden ze zich in de hooglanden en stichtten de steden die tegenwoordig de hoofdsteden van het district zijn: San Isidro de Aguas Claras en Bijagua; en zo kwamen ze geleidelijk naar de vlakten, als gevolg daarvan ontmoetten ze de andere bevolking die van Nicaraguaanse oorsprong was en zo de bevolking verenigend.



In 1911 veranderde de uitvoerende macht, bij overeenkomst nr. 289, de naam van Zapote de Guatuso in Upala op verzoek van de kolonisten. Op 18 oktober 1915 werd door middel van uitvoeringsbesluit nr. 20 van de administratieve territoriale afdeling de bevolking van Upala opgericht als onderdeel van het achtste district van het kanton Griekenland, hoewel het nooit nabijheid of territoriaal, economisch of sociaal was met hetzelfde. In de administratieve territoriale indeling van de Republiek, die op 28 juni 1957 werd vastgesteld door middel van een uitvoeringsbesluit, was het negende district van dat kanton de wijk Upala en haar steden. Totdat onder de regering van José Joaquín Trejos, door middel van een resolutie van de Wetgevende Vergadering die wet nr. 4541 op 17 maart 1970 goedkeurde, het kanton Upala officieel werd opgericht en de titel van Villa werd toegekend. Vervolgens stelt een nieuwe wet, wet nr. 4574, uitgevaardigd op 4 mei 1970, de gemeentelijke code vast, die de categorie stad aan Upala geeft, aangezien het het hoofd van het kanton is.



In 1920 werd de eerste school in het hoofd opgericht, toen de president van het land Don Francisco Aguilar Barquero was, momenteel is de school de belangrijkste in de sector en wordt ze de Teodoro Picado Michalski-school genoemd. De Upala Agricultural Professional Technical College werd ingehuldigd in 1972, in het tweede bestuur van José Figueres Ferrer.



In het aartsbisdom van Monseigneur Carlos Humberto Rodríguez Quirós, de vierde aartsbisschop van Costa Rica, werd in 1962 de parochie opgericht die gewijd was aan San Juan de Dios. Upala is momenteel een pastorie van het bisdom Tilarán, van de kerkprovincie Costa Rica (er moet worden opgemerkt dat Upala het enige Alajuelense kanton is dat wordt bestuurd door het bisdom Guanacaste: Tilarán in kerkelijke aangelegenheden wanneer hij weigert te behoren tot het bisdom Ciudad Quesada waartoe zijn buren Guatuso en Los Chiles behoren)



Op 9 augustus 1970 werd de eerste zitting van de Upala Raad gehouden, bestaande uit de eigen raadsleden, Oswaldo Ramos Badilla, president; Tito José Somarribas Larios, vice-president, en Vinicio Rojas Salazar, lid. Het gemeentebestuur was de heer Adolfo Rodríguez Solís en de gemeentesecretaris, mevrouw Concepción Figueroa Oreamuno. In die tijd waren er geen meubels of apparatuur, mevrouw Concepción Figueroa, die secretaresse was, leende haar typemachine en een rekenmachine, die tot op de dag van vandaag als souvenir worden bewaard.



Het eerste aquaduct van het kanton werd in 1976 ingehuldigd door de regering van de heer Daniel Oduber Quirós. De elektrische verlichting werd in november 1978 geïnstalleerd in de administratie van de heer Rodrigo Carazo Odio. Voor de naam van het kanton zijn er verschillende theorieën, zoals degene die zegt dat het woord Upala een inheemse stem is van Nahuatl; van ulli: rubber, atl: water, brood: envelop; wat betekent op of in de rubberrivier. Hoewel er met andere betekenissen wordt omgegaan, wordt het bovenstaande meestal geaccepteerd; Zeker is dat het een naam is die is afgeleid van moedertalen.







Upala is het dertiende kanton in de provincie Alajuela, Costa Rica. Het hoofd en de belangrijkste bevolking is het district dat dezelfde naam draagt ​​als het kanton: Upala. Het maakt deel uit van de regio Noord-Noord samen met San Carlos (economische as van de regio) Los Chiles (kanton 14) en Guatuso (kanton 15) en het Heredische kanton Sarapiquí. De naam komt van Nahuatl en betekent "bij de rivier" of "groot huis bij de rivier".

Upala bestaat voornamelijk uit uitgestrekte vlaktes die ongeveer 50 meter boven zeeniveau liggen, maar in de districten Aguas Claras, Bijagua en Dos Ríos (grenzend aan Guanacaste en dus met de bergketen met dezelfde naam) hebben ze hoogtes van bijna 500 meter boven zeeniveau. zijn steden aan het hoofd van het district, en sommige sectoren die die hoogte overschrijden.



Het kanton is in zijn sector van zuid naar noordwest omgeven door het vulkanische gebergte Guanacaste (natuurlijke grens tussen Alajuela en Guanacaste), met nederzettingen op de hellingen van de vulkaan Tenorio, de vulkaan Miravalles en de vulkaan Rincón de la Vieja; van waaruit verschillende rivieren die van groot belang zijn voor de ontwikkeling van het kanton, afstammen, zoals de Niño- of Pizote-rivier, de Zapote-rivier, de Guacalitos-rivier en andere van kleinere omvang, evenals talrijke beken en beken. Er zijn ook enkele kleine lagunes zoals Las Camelias in San José (Pizote).

Upala is een bij uitstek landelijk en agrarisch kanton (het is een van de grootste producenten van bonen op nationaal niveau), maar het hoofd is aanzienlijk gegroeid vanaf het stedenbouwkundig plan en daarmee de werkgelegenheid, tot het punt dat er agentschappen van de drie zijn. belangrijkste staatsbanken (Banco Nacional de Costa Rica, Banco de Costa Rica en Banco Popular), financiële coöperaties, MINAET, MAG, politiebases, brandweerkazerne, agentschap van autonome instellingen zoals INS, IDA, CNP, IMAS, IJS, PANI. Het heeft ook een parket en een strafhof, en een ziekenhuis dat van groot belang is voor zijn inwoners. De diensten van EBAIS en het onderwijscentrum zijn vrij verspreid over het hele grondgebied, met veel scholen en minstens één school, telesecundaria of nachtschool per district, maar desondanks is er nog steeds een aanzienlijke achterstand in deze gebieden vanwege het gebrek aan personeel. slechte communicatieroutes of gebrek aan infrastructuur; een negatieve invloed hebben op hun index voor menselijke ontwikkeling.



Ondanks dat ze tot de provincie Alajuela behoort, onderhoudt de bevolking een sterkere relatie met de kantons van Guanacaste, vooral met Liberia en Cañas om commerciële redenen en vooral voor gezondheidsdiensten, hoewel moet worden opgemerkt dat de relatie de afgelopen jaren aanzienlijk is toegenomen. met San Carlos de Alajuela, aangezien Ciudad Quesada de belangrijkste stad en as van de regio Huetar Norte is en praktisch alle openbare diensten en meer werkgelegenheid op relatief korte afstand heeft.



Ten slotte moet worden opgemerkt dat Upala een groot aantal immigranten heeft uit de naburige Republiek Nicaragua die zich sinds de beginjaren van het kanton op het hele grondgebied hebben gevestigd, waarvoor een groot percentage van de bevolking van het kanton Nicaraguaanse afkomst van verre of eerste graad.

Vanwege zijn relatief grote territoriale uitbreiding vertoont het kanton veel factoren, zoals het koele klimaat in de gebieden nabij de vulkanen Miravalles, Tenorio en Rincón de la Vieja, warm in de vlakten, een vrij hoge regenval gedurende het hele jaar, talrijke rivieren, enz. Ze maken economische activiteiten gevarieerd, maar vooral gericht op landbouw en veeteelt, met groeiende sectoren zoals toerisme en professionele dienstverlening.



Landbouw en veeteelt [bewerken] De landbouw die zich in het hele kanton ontwikkelt, is voornamelijk gericht op de teelt van bonen (een van de grootste producenten in het hele land), maïs, rijst, citrusvruchten, ananas, palmharten, banaan, yucca, Naast andere producten met minder economische impact heeft het kanton citrus-, ananas- en palmhartverwerkingsfabrieken. Een product dat in de eerste jaren van het kanton van groot belang was, was cacao, wat de economische ontwikkeling enorm stimuleerde, maar na een plaag die de meeste gewassen sterk trof, daalde de productie ervan sterk en vertegenwoordigt het momenteel een product van minder economisch belang. .



Vee, aan de andere kant, is de belangrijkste economische activiteit in het kanton, of het nu gaat om fokken, mesten, melk en meestal tweeledige doeleinden, die wordt ontwikkeld door kleine producenten, hoewel extensieve veehouderij ook aanwezig is, vooral in de grote vlaktes. Sommige schattingen geven aan dat 70% van de producenten in het kanton hun activiteiten aan vee wijdt. Melkveehouderij vindt voornamelijk plaats in de districten die gelegen zijn nabij de uitlopers van het vulkanische gebergte Guanacaste vanwege het gunstiger klimaat voor melkvee, zoals Bijagua, Aguas Claras en Dos Ríos. Over het algemeen is de activiteit aanwezig in alle sectoren van het kanton. Gezien het belang van vee in de economische ontwikkeling van het kanton, was het noodzakelijk om een ​​veeveiling op te zetten om lange reizen naar Cañas, Guanacaste, te vermijden; Deze veiling heeft de activiteit meer dynamiek gegeven.











Een sector die aanzienlijk is gegroeid in het kanton is toerisme, vooral vanwege de populariteit van het Tenorio Volcano National Park en de aantrekkelijke rivier Celeste, die een van de meest toegankelijke en belangrijkste ingangen heeft in Bijagua (24 km van het centrum van Upala, weg naar Cañas ). Dit park presenteert een nevelwoud met een koel en aangenaam klimaat, met grote landschappelijke schoonheden zoals de zogenaamde Blue Lagoon, de Teñideros de Río Celeste (vereniging van twee rivieren met kristalhelder water die ertoe leiden dat hun componenten samenkomen met wateren met een prachtige blauwe kleur ), een uitkijkpunt waar je onder andere de top van de vulkaan en de Rio Celeste-waterval kunt zien, evenals warmwaterbronnen.





Laguna Azul, Parque Nac. Tenorio Door zijn hoogte en ligging (het is gelegen in de vallei gevormd door de Miravalles vulkaan en de Tenorio) heeft het Bijagua gebied een redelijk aangenaam klimaat van ongeveer 24 graden, afhankelijk van het seizoen, wat het aantrekkelijk maakt voor bergtoerisme, dat naast het park, privéreservaten, uitstapjes naar Laguna Dantas (inactieve krater van de Tenorio-vulkaan), vissen, kleine hotels, hutten, restaurants, enz.



Minder bekend is de Dos Ríos-sector die ongeveer 40 km ten noordwesten van het hoofd ligt, de weg naar Santa Cecila de la Crúz, Guanacaste, die een ingang herbergt tot het Rincón de la Vieja National Park, waar je de krater kunt beklimmen actieve vulkaan met de hulp van gidsen, waardeer een vochtig bos, enkele fumarolen, een sector die bekend staat als páramo, een land met een kleine vegetatie omdat de bodem bestaat uit vulkanisch gesteente en wat lavastromen van eerdere uitbarstingen, watervallen water, warmwaterbronnen en een prachtig uitzicht op de aangrenzende vlaktes. De plaats heeft verschillende hostels voor binnen- en buitenlandse toeristen.





Uitzicht vanaf de top van de Rincón de la Vieja-vulkaan. Aan de andere kant ligt de wijk Aguas Claras aan de voet van de Miravalles-vulkaan, zeer dicht bij de hoofdingang van het beschermde reservaat, waar je een sector kunt verkennen die bekend staat als de branders die Het is een unieke plek in het land, want ondanks het feit dat het in het binnenland een secundaire activiteit vertoont die typisch is voor een krater, zoals fumarolen, emmers en branders (die hol zijn met hete vulkanische kleien die als therapeutisch voor de huid worden beschouwd). liep helemaal naar binnen. Bossen, landschappen van grote natuurschoon, etc. bevinden zich ook in de omgeving. In de omgeving zijn er tal van thermale waterbaden, met name in de sector Guayabo de Bagaces, vlakbij Aguas Claras.



Ten slotte kunt u in de vlaktessector genieten van rivieren zoals El Niño of Pizote die zeer geschikt zijn om te zwemmen vanwege hun matige diepte, weinig stroming, netheid, afwezigheid van gevaren zoals krokodillen, enz. En heel dichtbij is het natuurreservaat Laguna Las Camelias, dat ondanks de grote verwaarlozing, verlatenheid en drainage

---